اقتصاد کلان (Macroeconomics) یک شاخه از علم اقتصاد است که به مطالعه کلیت اقتصاد یک کشور، منطقه یا جوامع بزرگ‌تر می‌پردازد. در واقع، اقتصاد کلان به جای تمرکز بر تفصیلات و جزئیات فردی، به تحلیل عوامل و پدیده‌های بزرگتر که تأثیری بر کل اقتصاد دارند، می‌پردازد. این شاخه از اقتصاد تلاش می‌کند تا با بررسی اجزای اصلی و ارتباطات میان آن‌ها، تأثیرات تغییرات در یک بخش از اقتصاد بر کلیت آن را تحلیل کند.

برخی مفاهیم اساسی در اقتصاد کلان عبارت‌اند از:

1. نرخ رشد اقتصادی: این مفهوم به نشان دادن تغییر در تولید ناخالص داخلی (GDP) کشور یا منطقه در یک دوره زمانی مشخص می‌پردازد. نرخ رشد اقتصادی نشان دهنده افزایش یا کاهش تولید و درآمد کلی است.

2. بیکاری: بیکاری نشان‌دهنده نسبت افراد بیکار به نیروی کار فعال در یک اقتصاد است. تحلیل بیکاری و عوامل مؤثر بر آن از موضوعات اصلی اقتصاد کلان است.

3. تورم: تورم به افزایش پایدار و مداوم قیمت‌ها در اقتصاد اطلاق می‌شود. تورم می‌تواند تأثیرات مهمی بر توزیع درآمد، سرمایه‌گذاری‌ها و تصمیم‌گیری‌های اقتصادی داشته باشد.

4. سیاست پولی: سیاست‌های پولی توسط بانک‌های مرکزی اجرا می‌شوند و به تنظیم نرخ بهره، میزان پول در گردش و کنترل تورم می‌پردازند.

5. سیاست مالی: سیاست‌های مالی مرتبط با تصمیم‌گیری‌های دولت در مورد میزان هزینه‌ها، درآمدها، بدهی‌ها و سایر مسائل مالی است.

6. تراز تجاری: تراز تجاری نشان‌دهنده تفاوت میان صادرات و واردات کالاها و خدمات یک کشور است. تراز تجاری می‌تواند مؤثر بر نرخ ارز و وضعیت مالی کشور باشد.

7. سرمایه‌گذاری: سرمایه‌گذاری به انفاق در پروژه‌ها و سرمایه‌هایی اشاره دارد که به تولید و توسعه اقتصاد کمک می‌کنند.

در کل، اقتصاد کلان سعی دارد به ارتباطات پیچیده‌تر و مؤثرتری که میان مختلف قسمت‌های اقتصاد وجود دارد، توجه کند. تحلیل اقتصاد کلان به مسائلی از قبیل توزیع درآمد، رشد اقتصادی پایدار، میزان تورم، سیاست‌های مالی و پولی، و تأثیرات بین‌المللی می‌پردازد.